Ο άγνωστος πρωταγωνιστής από την Θεσσαλονίκη που πέτυχε το πρώτο γκολ της νεοσύστατης Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου
Πριν από 85 χρόνια η νεοσύστατη Εθνική Ελλάδας θα έδινε τον πρώτο της επίσημο αγώνα ποδοσφαίρου. Στις 7 Απριλίου 1929 θα συναντούσε στο Απόστολος Νικολαϊδης την δεύτερη ομάδα της Ιταλίας. Του αγώνα αυτού είχε προηγηθεί αγώνας με την Σουηδία στα πλαίσια της Ολυμπιάδας του 1920 όπου η Ελλάδα είχε γνωρίσει την πρώτη βαριά της ήττα με 9-0. Τυπικά αυτός ο αγώνας δεν καταγράφεται καθώς δεν είχε συσταθεί ακόμη η Εθνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και η «Εθνική» που είχε λάβει μέρος ήταν ανεπίσημη. Τρία χρόνια μετά την σύσταση της ΕΠΟ το 1926 θα πραγματοποιηθεί ο αγώνας απέναντι στους Ιταλούς. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», «ο αγώνας θα αποτελέσει σημαντικό σταθμόν εις την ιστορίαν του ελληνικού ποδοσφαίρου, διότι για πρώτη φοράν εμφανίζεται επί του γηπέδου πραγματική εθνική ομάς σχηματισθείσα από ωργανωμένην ποδοσφαιρικήν ομοσπονδίαν».
Ο αγώνας αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα αθλητικά γεγονότα της πρωτεύουσας. Στο γήπεδο πέρα από τους 15.000 θεατές θα βρεθούν σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο και η κόρη του Μπενίτο Μουσολίνι, Ιντα.
«Σήμερα το απόγευμα εν τω Παναθηναικώ γήπεδω η Εθνική ομάς της Ιταλίας ενίκησε την ημετέραν δια τερμάτων 4 έναντι ενός. Το πρώτο ημιχρόνιον έληξε με 1 – 0 υπέρ των Ιταλών. Κατά το δεύτερο ημιχρόνιον οι Ιταλοί επέτυχον έτερα 3 τέρματα έναντι ενός των ημετέρων επιτεύχθεν δια του Ναμία. Διαιτητής του αγώνος ήτο ο Ούγγρος κ.Καν» . Θα αναφέρει την επόμενη ημέρα σε ένα μονόστηλο της η εφημερίδα Μακεδονία.
Κατά την διάρκεια αυτού του ιστορικού αγώνα επετεύχθη και το πρώτο γκολ στην ιστορία της Εθνικής Ομάδας με σκορέρ τον Αλμπέρτο Ναχμία ή Ναμία όπως από παρανόηση είχε περάσει στον ελληνικό Τύπο. Ο Ναχμία ο οποίος πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης στο 60' λεπτό γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1905 και έμεινε γνωστός στα γήπεδα ως «Καλούμπας».
Πριν ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και παίξει στον Ηρακλή του οποίου υπήρξε ένα από τα πρώτα και σημαντικότερα στελέχη του Γ.Σ. Ηρακλή είχε διαπρέψει στον στίβο. Υπήρξε κορυφαίος δρομέας των 100 μέτρων, 400 μέτρων με εμπόδια και σκυταλοδρομίας 4x100 έφτασε σε επίπεδο που του επέτρεψε να προκριθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 1924 στους οποίους δεν συμμετείχε μόνο λόγω της άρνησης της Ομοσπονδίας Στίβου να συμπεριλάβει αθλητές από την Μακεδονία στην αποστολή για οικονομικούς λόγους. Σχεδόν ταυτόχρονα ξεκίνησε και την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο στο οποίο και διέπρεψε. Αποτέλεσε αναπόσπαστο μέλος της βασικής ενδεκάδας της ομάδας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και από τους καλύτερους έξω δεξιά κυνηγούς που είχε η Ελλάδα εκείνη την εποχή. Όταν τον Φεβρουάριο του 1929 διοργανώθηκε δοκιμαστικός αγώνα στην Αθήνα για την σύνθεση της Εθνικής Ομάδας που θα αγωνίζονταν στον πρώτο διεθνή της αγώνα ο Ναχμία αποτέλεσε φυσική επιλογή. Η κάθοδος του πρέπει να υπήρξε επιτυχημένη μιας και ο αθηναϊκός Τύπος, της εποχής έγραφε: "Είνε πολύ καλός, ο μόνος ενδεδειγμένος για την θέσιν του έξω δεξιά της εθνικής μας ομάδος". Άλλωστε η φήμη του ήταν ήδη πανελλήνια μιας και ήδη από το 1927 σε ψηφοφορία του αθηναϊκού περιοδικού «Αθλητισμός» είχε συμπεριληφθεί στην πρώτη εξάδα των παικτών που θα έπρεπε να συμπεριληφθούν σε μια μελλοντική Εθνική Ομάδα.
Ο Ναχμία έλαβε μέρος και σε άλλους αγώνες της Εθνικής, ενώ συνέχισε να στελεχώνει με επιτυχία τον Ηρακλή στο πρωτάθλημα. Πέρα από τις προσωπικές του επιτυχίες στον στίβο η πρώτη διάκριση στο ποδόσφαιρο ήρθε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης το 1927 με τον Ηρακλή. Στην ιστορία επίσης πέρασε το γκολ που πέτυχε στον καθιερωμένο αγώνα της Μικτής Θεσσαλονίκης με την Μικτή Αθηνών το 1930 που έληξε με νίκη 2 – 1 υπέρ της Θεσσαλονίκης. Σημειώνονται συμμετοχές του με την Μακαμπή όταν αυτή αγωνίζονταν με ξένες ομάδες, ενώ το 1936 επιλέχθηκε ως ένας από τους 19 σημαντικότερους αθλητές της πόλης για να τρέξει στην πρώτη λαμπαδηδρομία των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ολυμπία στο Μόναχο. Μάλιστα για να μπορέσει να το κάνει αναγκάστηκε να τρέξει ως αθλητής του ΠΑΟΚ μιας και τα εβραϊκά σωματεία της πόλης είχαν μποϊκοτάρει την λαμπαδηδρομία σε ένδειξη διαμαρτυρίας των διωγμών κατά των Εβραίων από την Γερμανία.
Ο Ναχμία κατά την διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου, στρατεύεται και φεύγει για το ελληνοαλβανικό μέτωπο. Μάλιστα γίνεται μέρος των 3.743 τραυματιών τραυματίζεται στο μέτωπο και επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη. Μετά τον πόλεμο χάνονται τα ίχνη του. Παρά τους ισχυρούς δεσμούς της εβραϊκής κοινότητας δεν ήταν δυνατό να βρεθούν τα ίχνη του πρώτου σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής μας ομάδας. Πληροφορίες τον θέλουν να μεταναστεύει στο εξωτερικό.
- Οι πληροφορίες προήλθαν από την έκδοση του Δήμου Θεσσαλονίκης «Γυμναστικός Σύλλογος Μακαμπή Θεσσαλονίκης. 1908 -2010. Έλληνες Εβραίοι αθλητές και αθλήτριες. Η συμβολή της Θεσσαλονίκης» που επιμελήθηκε ο καθηγητής Νίκος Ζάικος. πηγη:News247
Δημοσιεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου, 2014
