Μετά το Σαββατοκύριακο της διαμάχης τρόικα και Κυβέρνησης και τα πολεμικά ανακοινωθέντα «εκλογικού περιεχομένου» από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης μας προέκυψε η 14η Φεβρουαρίου ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για τους απανταχού της γης ερωτευμένους τυλίγοντας σε δίνη ευτυχίας τους νέους και αναδεύοντας θύμησες παλιές στους λιγότερο...νέους.
Ημέρα των ερωτευμένων!...
Ποιόν ή ποια, όμως, να επιλέξουμε σα ταίρι, σαν σύντροφο, όσοι και όσες δεν διαθέτουμε ταίρι και πώς να ξαναβρούμε εκείνη την εντυπωσιακά συγκινητική απογείωση του έρωτα εκείνη την ανεπανάληπτα γλυκιά ζεστασιά του να ξέρει κανείς ότι και αγαπά και τον αγαπούν όταν συμβαίνει να είμαστε κιόλας δεσμευμένοι είτε με γάμο είτε με "ρητή συμφωνία;"
Οι αρχαίοι διατείνονταν ότι «έρως ανίκατε μάχαν…» (ο έρωτας είναι ανίκητος μαχητής) αλλά στην εποχή μας κυνισμός, εγωπάθεια, εγωκεντρισμός και συναισθηματική ρηχότητα μαζί με τη διάχυτη ανασφάλεια και το υπαρξιακό άγχος, αντί να δρούνε θετικά στη σύναψη και διαιώνιση δεσμών έρωτα και αγάπης δρούνε ανασταλτικά εντείνοντας την απομόνωσή μας, διογκώνοντας σε βαθμό επικίνδυνης παθολογίας την εσωστρέφειά μας.
Σύμφωνα με την ψυχοδυναμική θεωρία ο άνθρωπος γεννιέται έχοντας εντοπισμένη ολάκερη την ψυχοσεξουαλική του δύναμη, όλα τα αποθέματα της δημιουργικότητάς του στο σύστημα εκείνο που ο Φρόιντ απεκάλεσε "libido"
Αν και δεν έχει ακόμη εντοπισθεί το πώς και το γιατί κάποια συγκεκριμένα γονίδια μεταφέρουν από γονέα σε παιδί το κληρονομικό μήνυμα της ποιοτικής και ποσοτικής οντότητας και έντασης του "λίμπιντο" στον καθένα και την καθεμιά μας είναι τεκμηριωμένο επιστημονικά και ερευνητικά το γεγονός ότι όπως ανάμεσα στα διάφορα άτομα υπάρχουν τα δεδομένα των μυοσκελετικών διαφορών (έχουμε ψηλά και κοντά άτομα, ή αδύνατα και...ευτραφή) έτσι μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα και άτομα με έντονο ερωτικό ένστικτο και συμπεριφορά όπως και άτομα με υποτονικές επιδόσεις.
Μολονότι ζούμε σε «απελευθερωμένες εποχές» η σεξουαλική διάσταση του έρωτα και του ερωτικού πάθους ήταν και παραμένουν τυλιγμένα σε εντυπωσιακά ταμπού και αστείρευτη μυθολογία.
Σύμφωνα με κάποιους ψυχαναλυτές καθοριστικό στοιχείο της επιλογής μας αποτελεί και το βιωματικό υποσυνείδητο υλικό που ο καθένας μας διαθέτει. Ο Karl Jung (όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας ) πίστευε ότι σε κάθε άτομο προϋπάρχει ένα συγκεκριμένο "αρχέτυπο", ένα ιδεώδες της γυναίκας, του άνδρα που μας ταιριάζει. Όταν συναντήσουμε - έστω τυχαία και αναπάντεχα - το πρόσωπο που ανταποκρίνεται στο δεδομένο "αρχέτυπο" η αναγνώριση είναι άμεση και το αποτέλεσμα είναι αρχικά η σύναψη μιας δυνατής φιλίας με άτομα του ίδιου φύλου, ενώ με άτομα αντίθετου φύλου έχουμε εκείνο το ανεξήγητο " ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΗΜΑ " του έρωτα...
Ορισμένοι συμπεριφοριστικοί (behaviorists) διατείνονται ότι και ο έρωτας όπως κάθε άλλο ανθρώπινο αίσθημα ή συναίσθημα αποτελεί θέμα που υπόκειται στις αρχές και τις διαδικασίες της μάθησης. Με άλλα λόγια το κάθε άτομο μαθαίνει να έχει ερωτική ζωή και οι επιδόσεις του στον έρωτα, τον πλατωνικό αλλά και τον σεξουαλικό, δεν είναι πράγματα με τα οποία γεννιέται αλλά που μαθαίνει, είναι μια διάσταση του εαυτού του που την αποκτά με τις εμπειρίες του καθώς διαμορφώνει μέσα από αποδεκτά (αλλά και από απαγορευμένα) συστήματα και μεθόδους τους τρόπους εκτόνωσης των σεξουαλικών του επιθυμιών.
Υπάρχει και κάποια άποψη της κοινωνικής ψυχολογίας που ανταποκρίνεται στο λαϊκό μας απόφθεγμα και τον σχετικό νόμο της Φυσικής "τα ετερώνυμα έλκονται." Στη διαδικασία επιλογής συντρόφου ισχύει για τον καθένα και την καθεμιά μας «η Αρχή της συμπλήρωσης» ή, με άλλα λόγια, το άτομο που διακρίνεται από την ανάγκη του να κυριαρχεί και να εξουσιάζει τους άλλους έλκεται από άτομα που διακρίνονται για την παθητική στάση τους και την επιθυμία τους να παραδοθούν στην κυριαρχία του υποτασσόμενα στην εξουσία του.
Αναμφίβολα η σχέση έρωτα, η σχέση αγάπης ανάμεσα σε δυο πρόσωπα περιέχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία και ιδιομορφίες.
Οι ρομαντικές σχέσεις, και όχι οι σχέσεις τύπου «one night stand" που συμβαίνουν συχνά ως λογικό συνεπακόλουθο του πνεύματος του σεξουαλισμού που είχε περιορισθεί εξαιτίας του AIDS αλλά επανήλθε στο προσκήνιο, απαιτούν πρόσθετα θεμελιακά στοιχεία τα οποία θα ταξινομήσω στις παρακάτω 4 μεγάλες κατηγορίες:
1) Η σεξουαλική επιθυμία αναφέρεται, φυσικά, στην έλξη ανάμεσα σε δύο πρόσωπα στην ανάγκη που το καθένα αισθάνεται για επαφή, για τρυφερότητα και ολοκλήρωση.
2) Η αποκλειστικότητα αφορά τη σημαδιακή ιδιομορφία της ρομαντικής σχέσης που, από τη φύση της, αποκλείει κάθε πιθανότητα συμμετοχής τρίτου προσώπου στη δυαδική σχέση.
3) Η συναρπαστικότητα που διέπει τον έρωτα ή την αγάπη στο ρομαντικό δεσμό ανάμεσα σε δυο πρόσωπα απολήγει στην ενασχόληση του κάθε προσώπου με το άλλο άτομο ακόμα και όταν παρουσιάζονται περιπτώσεις για απόλυτα προσωπική δραστηριοποίηση του καθένα χωριστά. Οι ερωτευμένοι, τα πρόσωπα που δένονται θέλοντάς το με αγάπη, αφιερώνουν τον περισσότερο
ελεύθερο χρόνο τους όντας μαζί, ή όταν αυτό αποκλείεται από τα δεδομένα της καθημερινότητας, έχει το καθένα πρόσωπο στη σκέψη του το άλλο, το αγαπημένο του πρόσωπο.
4) Το καθολικό "δόσιμο" που χαρακτηρίζει τις ρομαντικές σχέσεις έχει σκιαγραφηθεί από ποιητές και λογοτέχνες στο πέρασμα των αιώνων.
Στις σύγχρονες καταναλωτικές κοινωνίες, όπως είναι και η ελληνική, όπου όλα μοιάζει να φθείρονται "βάσει προγράμματος" για να δημιουργηθεί έτσι η ανάγκη αντικατάστασής τους με "νέες αγορές" συχνά ο καθένας και η καθεμία μας διαπιστώνει πως η εναλλαγή προσώπων σε σχέσεις ρομαντικού δεσμού συνδυασμένη και με τη σεξουαλική ελευθερία μολονότι ικανοποιεί, παροδικά, τις θεμελιακές ανθρώπινες ανάγκες για αγάπη και έρωτα, αφήνει μόνιμα εκείνο το βασανιστικά γνωστό "κενό" στην προχειρότητα της ικανοποίησης, στην αδυναμία άντλησης μόνιμης και αυθεντικής κάλυψης των αναγκών μας για ειλικρινή αγάπη και πραγματικό έρωτα που μπορούν και αντέχουν στη φθορά του χρόνου και τις προκλήσεις των επιθυμιών για νέες εμπειρίες.
Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ημέρα tων ερωτευμένων και καθώς οδεύουμε προς την ΑΝΟΙΞΗ όσοι δεν έχετε ταίρι είναι καιρός να το βρείτε...
Όσοι, πάλι, έχετε ίσως θα πρέπει να δώσετε μια νέα πνοή στην ερωτική σχέση, να της δώσετε μια νέα διάσταση ξεπερνώντας έτσι τις φθορές του χρόνου και της συνήθειας.
Για εκείνους και εκείνες που ξέρουν να αγαπούν κάθε μέρα είναι ημέρα Αγίου Βαλεντίνου καθότι κατά το αγγλοσαξονικό ρητό «love makes the world go round...» ή στα ελληνικά «ο έρωτας είναι αυτός που κάνει τη γη να...περιστρέφεται!»

Δημοσιεύτηκε στις 14 Φεβρουαρίου, 2011