Πραγματοποιήθηκε σήμερα Τρίτη 17 Νοεμβρίου στα Γιαννιτσά η εκδήλωση για την επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου που διοργάνωσαν από κοινού ο δήμος Γιαννιτσών και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γιαννιτσών. Πρόκειται για την της κορυφαία στιγμής του αντιδικτατορικού αγώνα του Ελληνικού λαού που άλλαξε σελίδα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο χώρο του Μνημείου του Ομαδικού Τάφου παρουσία των Αρχών της πόλεως και της Πολιτείας. Στο ξεκίνημα της τελέστηκε Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ των αγωνιστών που έπεσαν μαχόμενοι ενάντια στο Φασισμό και τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Στη συνέχεια ακολούθησε κατάθεση στεφανιών από τις Αρχές, τους φορείς και Συλλόγους και από τα δημοτικά σχολεία της πόλης που έδωσαν βροντερό παρόν στην εκδήλωση.
Μετά το τέλος της κατάθεσης στεφανιών ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΓ Αλέξανδρος αναφέρθηκε στην ομιλία του στο ιστορικό της ημέρας και στα μηνύματα της εξέγερσης των φοιτητών αλλά και των Ελλήνων που συμμετείχαν στον αγώνα αυτό.
Η εξιστόρηση των γεγονότων ξεκίνησε από το 1965 τότε που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον τότε βασιλιά Γλύξμπουργκ η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου. Η ενέργεια αυτή όπως ανέφερε ο ομιλητής δημιούργησε πολιτική αστάθεια και μια σειρά από πολιτικά γεγονότα που είχαν ως αποκορύφωμα, το 1967 την ανάληψη της εξουσίας με βίαιο τρόπο από μια ομάδα στρατιωτικών υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπαδόπουλου και ακολούθως την διάλυση της βουλής.
«Για επτά χρόνια ο ελληνικός λαός ζούσε σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εσωτερικής κατοχής..» τόνισε ο ομιλητής γεγονός που οδήγησε σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με συλλαλητήρια και πορείες κατά τη διάρκεια των κηδειών του Γεωργίου Παπανδρέου και Γεωργίου Σεφέρη.
Αντίστοιχες διαμαρτυρίες ξεκίνησαν και στη Νομική Σχολή Αθηνών με τους φοιτητές να ζητούν την ακύρωση του νόμου σύμφωνα με τον οποίο διώκονταν «οι νεαροί υπονομευτές». Μετά την βίαιη επέμβαση της Αστυνομίας στη Νομική Σχολή οι φοιτητές ξεκίνησαν μια νέα δυναμική διαμαρτυρία αυτή τη φορά στο Πολυτεχνείο. Στις 14 Νοέμβρη οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο και άρχισαν να διαδηλώνουν έντονα κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Δημιούργησαν ραδιοφωνικό σταθμό, μοίραζαν στους δρόμους προκηρύξεις. Για τρεις ημέρες ο χώρος μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο αποτελεί σημείο αναφορά ενός κοινού αγώνα φοιτητών και πολιτών ενάντια στη δικτατορία για τη δημοκρατία. Ημέρα Σάββατο 17 Νοέμβρη και η χούντα στέλνει τις πρώτες πρωινές ώρες τα τανκ στο Πολυτεχνείο. Η αστυνομία και ο στρατός εισβάλλει στο χώρο την χαρακτηριστική και ιστορική εκείνη στιγμή της πτώσης της κεντρικής εισόδου του Πολυτεχνείου. Φοιτητές που προσπαθούν να φύγουν από το χώρο δέχονται άγριες επιθέσεις ενώ πολλοί συλλαμβάνονται και οδηγούνται στις φυλακές. Λίγο αργότερα κηρύχτηκε στρατιωτικός νόμος ενώ ο επίσημος απολογισμός της βίαιης αυτής παρένθεσης στον αγώνα των Ελλήνων ήταν 23 νεκροί και 1018 τραυματίες.
Συνεχίζοντας την αναφορά του ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΓ τόνισε ότι «Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η αιματηρή καταστολή συγκλόνισε συθέμελα τη χούντα και την αποδόμησε πολιτικά και ηθικά τόσο μέσα στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό». Μια εβδομάδα μετά ο καθεστώς Παπαδόπουλου ανατράπηκε από τον δικτάτορα Ιωαννίδη ο οποίος κατέρρευσε λίγους μήνες αργότερα υπό το βάρος των γεγονότων της προδοσίας της Κύπρου. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ήταν η αρχή και η κύρια αιτία του τέλους τους.
Στο τελευταίο μέρος της ομιλίας του ο κ. Βουδρισλής αναφέρθηκε στα μηνύματα του Πολυτεχνείου λέγοντας τα εξής:
« Οι αγωνιστές, οι τραυματίες και οι νεκροί του Πολυτεχνείου κατέδειξαν ότι με τον αγώνα και τη θυσία τους μπόρεσαν αυτοί και ο ελληνικός λαός που τους ακολούθησε υπό ιδιαίτερα σκληρές και αντίξοες συνθήκες να διεκδικήσουν και να βρουν το δίκιο τους και να κερδίσουν πάλι τις δημοκρατικές τους ελευθερίες.
Οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου έκαναν ένα πολύ συγκεκριμένο αγώνα βάσει των απαιτήσεων της εποχής τους που είναι πολύ διαφορετικές από τις σημερινές και έδωσαν τον τόνο, για το πώς πρέπει να ενεργούμε εμείς σήμερα. Κύριο σύνθημα ήταν το 11 4. Το άρθρο του Συντάγματος που λέει ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Αυτοί προστάτευσαν το Σύνταγμα και η θυσία τους είναι η εντολή προς εμάς να κάνουμε το ίδιο..»
Στη συνέχεια ανέφερε μια σειρά από δικαιώματα των πολιτών για τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Απασχόληση ενώ διερωτήθηκε αν και σε ποιο βαθμό υπάρχει έλεγχος και διαφάνεια στη λειτουργία των δημόσιων αξιωματούχων και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Όλα αυτά τα ανέφερα και άλλα που δεν ανέφερα είναι τα δικαιώματά μας και οι δημοκρατικές μας ελευθερίες τις οποίες οφείλουμε όλοι εμείς μαζί και ο καθένας ξεχωριστά να υπερασπιστούμε χωρίς να περιμένουμε μόνο από άλλους και να εφησυχάζουμε. Αν οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου τα περίμεναν όλα ο καθένας από τον άλλο κανείς δεν θα πήγαινε να κλειστεί μέσα σ' αυτό για να αγωνιστεί. Και αυτή ακριβώς είναι η εντολή τους. Να υπερασπιστούμε την κοινωνία μας, το παρόν και το μέλλον μας».
Μετά το τέλος της ομιλίας μαθητές της χορωδία του 2ου Δημοτικού σχολείου Γιαννιτσών τραγούδησαν γνωστά τραγούδια που παραπέμπουν στον αγώνα των φοιτητών και της ελευθερίας.
Αμέσως μετά τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού ύμνου.
Γραφείο τύπου Δήμου Γιαννιτσών
Δημοσιεύτηκε στις 17 Νοεμβρίου, 2009
