Κενή περιεχομένου τείνει να είναι η έννοια του δημοσίου συστήματος Υγείας στη χώρα μας. Την ώρα που η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι της Αριστοτέλους επαίρονται για την καθολική και ισότιμη πρόσβαση του πληθυσμού στις δημόσιες δομές υγείας, οι πολίτες βιώνουν μια άλλη, σκληρή πραγματικότητα: έξι στους δέκα πληρώνουν από την τσέπη τους για παροχές υγείας κι επισκέψεις σε γιατρούς, τρεις στους δέκα δυσκολεύονται να πληρώσουν τα φάρμακά τους, ένας στους δύο έχει μεγάλη ανασφάλεια για τη μελλοντική κάλυψη από το κράτος ιατρικών εξετάσεων και θεραπειών.
Τα ευρήματα της πανελλαδικής έρευνας HELLAS HEALTH VII, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο απο το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ) σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, αποτυπώνει με μελανά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας σε σχέση με τις παροχές Υγείας που απολαμβάνει ο πληθυσμός, ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, όπου και όταν γίνεται, γίνεται μετά πολλών εμποδίων, ενώ στην τελική εικόνα το αγαθό της δημόσιας Υγείας κάθε άλλο παρά δεδομένο είναι.
Η ιδιωτική δαπάνη για την υγεία αφορά πλέον τουλάχιστον έξι στους δέκα Έλληνες. Σύμφωνα με τη μελέτη, το 62% των ερωτηθέντων που είχαν ανάγκη ιατρικής φροντίδας το τελευταίο έτος, χρειάστηκε να πληρώσει από την τσέπη του. Το 21% αναφέρει ότι δεν έλαβε την ιατρική φροντίδα που είχε ανάγκη κυρίως λόγω του κόστους (53%), άλλης απασχόλησης (15%), από αμέλεια (11%) ή λόγω της μακράς αναμονής (11%).
Οι ιδιώτες γιατροί, συμβεβλημένοι και μη με τον ΕΟΠΥΥ, είναι αυτοί που δέχονται την πλειονότητα των Ελλήνων ασθενών. Το 37% απευθύνεται σε συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό για ιατρική φροντίδα, το 23% σε μη συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό, ενώ ποσοστό 19% αναζητεί γιατρό στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και μολις το 7% απευθύνεται στα δημόσια Πολυϊατρεία και Κέντρα Υγείας του ΠΕΔΥ.
Κατά μέσο όρο κάθε Έλληνας πληρώνει από την τσέπη του στη διάρκεια του έτους περίπου 300 ευρώ για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις. Αναλυτικά, πληρώνει 170 ευρώ για επισκέψεις σε ιατρούς, 75 ευρώ για επισκέψεις σε οδοντιάτρους και 50 ευρώ για εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις.
Μετ´ εμποδίων και κυρίως με το.... χέρι στην τσέπη εχει πρόσβαση και στα φάρμακα ο Έλληνας. Οπως προέκυψε απο την έρευνα, για το 28% των ερωτηθέντων η πληρωμή των φαρμάκων τους τελευταίους 12 μήνες αποτέλεσε σημαντικό πρόβλημα ενω μικρό πρόβλημα για το 21%. Μάλιστα, το 30% των επισκέψεων στο φαρμακείο στο διάστημα αυτό αφορούσε την προμήθεια συνταγογραφούμενων φαρμάκων χωρίς συνταγή γιατρού, εκ των οποίων το 35% ήταν για αγορά αντιβιοτικών!
συνταγογραφούμενων φαρμάκων, το 35% λιγότερο από 10 ευρώ, το 8% 50-100 ευρώ, το 3% 100-200 ευρώ, το 1% 200-500 ευρώ, ενώ μόνο το 10% δεν χρειάστηκε να πληρώσει από την τσέπη του.
Το 38% δεν γνωρίζει ότι τα γενόσημα φάρμακα κοστίζουν τα 2/3 της τιμής των πρωτοτύπων.
Το 42% προτιμά τα γενόσημα μόνο εάν το ποσό που εξοικονομεί είναι μεγάλο, το 27% προτιμά το πρωτότυπο φάρμακο ανεξαρτήτως τιμής και μόνο το 19% προτιμά πάντα το γενόσημα.
Τέλος, σχεδόν ενας στους δυο ανησυχεί πολύ για την κάλυψη του κόστους συνταγογραφούμενων φαρμάκων και το 24% ανησυχεί λίγο και μόνο το 28% δεν ανησυχεί καθόλου.
Άμα τη ενηλικίωση σταματά ουσιαστικά και ο εμβολιασμός των Ελλήνων. Τα στοιχεία της μελέτης είναι αποκαλυπτικά για το πώς αντιλαμβάνεται ο ενήλικας τον εμβολιασμό και τις προληπτικές μάζες που δίδονται με αυτόν: Το 27% του ελληνικού πληθυσμού δεν έχει εμβολιαστεί ποτέ στην ενήλικη ζωή του. Μάλιστα, το 19% δεν γνωρίζει ότι πρέπει να εμβολιάζονται οι ενήλικες και ένα 10% θεωρεί ότι οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από τα οφέλη.
Ευτυχώς ένα διόλου αμελητέο ποσοστό, 30%, έχει κάνει το ετήσιο αντιγριπικό εμβόλιο, το 25% το εμβόλιο διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη, το 15% πνευμονιόκοκκου και το 14% ηπατίτιδας Β. Το 23% ωστόσο δεν γνωρίζει εάν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου για πνευμονικές λοιμώξεις και μόνο το 17% έχει εμβολιασθεί για πνευμονιόκοκκο. Επίσης, το 76% δεν έχει ενημερωθεί για τα νοσήματα που σχετίζονται με τον ιό HPV και το 78% δεν γνωρίζει για την ύπαρξη εμβολίου.
Υπάρχει και ενα ποσοστό 6% που αναφέρει δυσκολίες για να εμβολιασθεί, λόγω έλλειψης εμβολίων (30%), φόβος για κινδύνους (20%), δυσκολία συνταγογράφησης (12%), και λόγω του κόστους του εμβολίου (9%).
Σε ότι αφορά τον παιδικό εμβολιασμό, το 94% των γονέων αναφέρει πλήρη εμβολιαστική κάλυψη για τα παιδιά, αρκετοί όμως δεν θυμούνται τα συγκεκριμένα εμβόλια που έχουν κάνει. Το μεγαλύτερο ποσοστό των γονέων που δεν έχει εμβολιάσει τα παιδιά τους (58%) αναφέρουν ως κύριο λόγο τη διαφωνία τους και τις τυχόν παρενέργειες.
Το 64% των γονέων δηλώνει ενημερωμένο για τα οφέλη του εμβολιασμού, το 56% για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού και το 41% για τους κινδύνους που απορρέουν από τον εμβολιασμό. Ποσοστό 15% αναφέρει ωστόσο δυσκολίες στην προσπάθεια εμβολιασμού των παιδιών τους λόγω έλλειψης εμβολίων, (64%), κόστους (34%), αδυναμία ραντεβού(10%).
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως οι περισσότεροι γονείς λένε πως απευθύνονται σε ιδιώτη ιατρό για τον εμβολιασμό των παιδιών τους.
Πηγή: protothema.gr
Δημοσιεύτηκε στις 24 Νοεμβρίου, 2017
