Φόρμουλα για να κρατήσει «ζωντανή» τη διαπραγμάτευση και να πετύχει έστω μία μικρή πρόοδο, που θα ξεμπλοκάρει τη διαδικασία, αναζητά η κυβέρνηση στο σημερινό Εurogroup, με τις πιέσεις των δανειστών για έναν οδυνηρό συμβιβασμό να είναι ασφυκτικές.
Οι κινήσεις της Αθήνας δείχνουν ότι δεν είναι επιλογή της η ρήξη, αλλά εφόσον οι δανειστές επιμένουν σε σκληρά μέτρα, να κερδίσει τουλάχιστον χρόνο, με ελιγμούς και μικρές σταδιακές υποχωρήσεις, προκειμένου είτε να πετύχει βελτίωση της προτεινόμενης συμφωνίας, είτε διαμόρφωση ευνοϊκότερων όρων στο εσωτερικό για την αποδοχή ενός νέου δύσκολου πακέτου.
Σε κάθε περίπτωση κεντρικός στόχος της κυβέρνησης είναι να φτάσει μέχρι το φθινόπωρο, όταν και ελπίζει ότι, μετά τις γερμανικές εκλογές, θα αλλάξουν προς το καλύτερο για την ελληνική πλευρά οι συσχετισμοί στην Ευρώπη. Υπό αυτό το πρίσμα, εξετάζει σειρά παραχωρήσεων και δέχεται να μπουν στο τραπέζι «καυτά» θέματα από τους δανειστές, όπως η δραστική μείωση του αφορολόγητου, ωστόσο δεν βιάζεται να κλείσει την αξιολόγηση αν δεν λάβει αντισταθμιστικά μέτρα, που τουλάχιστον θα επιτρέπουν να παρουσιαστεί μία συνολική συμφωνία, ως ένα βήμα (έστω και οδυνηρό) προς την έξοδο από την κρίση.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η κυβέρνηση αναμένει σήμερα ένα μικρό, αλλά σημαντικό βήμα προς τα μπρος, με την επίτευξη μίας πολιτικής συμφωνίας, που θα επιτρέπει την επανέναρξη των τεχνικών συζητήσεων εν ευθέτω χρόνω.
Όπως λένε κυβερνητικές πηγές η πολιτική αυτή συμφωνία επιδιώκεται να κινείται σε τρεις βασικούς άξονες, τις μεταρρυθμίσεις, τα πρωτογενή πλεονάσματα και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, ώστε να καταστεί δυνατή η επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα. Η επιστροφή και οι επακόλουθες συζητήσεις σε αυτό το επίπεδο θα διαμορφώσουν και τα προαπαιτούμενα που προβλέπονται για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Η ελληνική πλευρά αναμένει τη συμμετοχή και του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, όπως έχουν ξεκαθαρίσει οι Ευρωπαίοι, αλλά ζητά να επανεξετάσει το Ταμείο τις απαισιόδοξες προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία. Μία τέτοια διαδικασία μπορεί να πάρει χρόνο και σε συνδυασμό με τη δυσκολία που έχουν και όλα τα άλλα θέματα, οι εκτιμήσεις μιλούν πλέον για ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τον Απρίλιο και μετά.
Για την περίπτωση που οι απαιτήσεις των δανειστών παραμείνουν «παράλογες» για την Αθήνα και επιπλέον δεν δοθούν καν σημαντικά «αντίμετρα», το Μαξίμου εξετάζει και το σενάριο της διολίσθησης στο χρόνο: να δει δηλαδή εάν με τα ταμειακά διαθέσιμα που έχει πλέον η κυβέρνηση, λόγω της υπεραπόδοσης των φορολογικών εσόδων, μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, - ακόμη και του Ιουλίου, όταν και πρέπει να πληρώσει στους δανειστές περίπου 7 δισ. ευρώ - χωρίς την καταβολή της δόσης που είναι να πάρει με την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης.
Με αυτό τον τρόπο ευελπιστεί ότι θα διαπραγματευτεί καλύτερα μία πιο ισορροπημένη συμφωνία ή ακόμη και να φτάσει στο φθινόπωρο χωρίς να υποχωρήσει δραματικά. Πρόκειται ωστόσο για εναλλακτικό σενάριο και όχι για την κεντρική επιδίωξη, αφού μία τέτοια μεγάλη καθυστέρηση στη συμφωνία με τους δανειστές θα έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομία και στην προσπάθεια επίτευξης υψηλών στόχων φέτος. Το πιο πιθανό είναι ο Αλέξης Τσίπρας να ζυγίσει και τα δύο σενάρια, αυτό της γρήγορης υπογραφής και το άλλο της διολίσθησης των διαπραγματεύσεων στο χρόνο και ανάλογα να πράξει, μόλις διαπιστώσει τα κέρδη και τις ζημιές που μπορεί να φέρει το καθένα.
thema.gr
Δημοσιεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου, 2017
