Επίκαιρη και εξαιρετικά χρήσιμη αποδείχθηκε η εισήγηση του Ιωάννη Γκλαβάκη γεωπόνου, ανθρώπου του μόχθου και της δημιουργίας στην 12η εκδήλωση της 20ής περιόδου του θεσμού του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου Γιαννιτσών που διοργανώνει η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «Φίλιππος» σε συνεργασία με την ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας. Ο ομιλητής που ανέπτυξε το θέμα «H Ελληνική Γεωργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» την Δευτέρα 22/2/2016 στην φιλόξενη αίθουσα του Δημοτικού Συμβούλιου του Δημαρχείου Πέλλας, έδειξε δείγματα, όντως, καλής γραφής μιας και ο ίδιος ως παραγωγός και πρώην μέλος της ΠΑΣΕΓΕΣ και ευρωβουλευτής γνωρίζει τα σχετικά ζητήματα από πολύ κοντά και βιώνει την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει ο πρωτογενής τομέας στην χώρα μας.
Η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην ΕΟΚ) ικανοποιούσε το όραμα των Ευρωπαϊκών λαών για μια ήπειρο απαλλαγμένη από προστριβές, αντιπαλότητες, μίση και διχασμούς μεταξύ των ανθρώπων που έζησαν δραματικές στιγμές στους παγκόσμιους πόλεμους που προηγήθηκαν και άφησαν χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Οι στόχοι της Ε.Ε. είναι και παραμένουν : ελευθερία, δημοκρατία, ειρήνη, ισότητα, ισοτιμία, κοινωνικό κράτος, προστασία παιδείας, περιβάλλοντος. Σε αυτή τη μεγάλη ένωση ευρωπαϊκών χωρών με 500. 000.000 περίπου κατοίκους, που αποτελεί το 7,3% μόνον του γήινου πληθυσμού, καταβάλλεται το 50% της παγκόσμιας χρηματοδότησης για κοινωνικούς σκοπούς. Στον εν λόγω χώρο, όμως, που γρήγορα διευρύνθηκε, κάποια κράτη, όπως η Βρετανία και τα πρώην ανατολικά κράτη, αντί να έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό, δεν προωθούν την ευρωπαϊκή ιδέα και προσβλέπουν στην υπερατλαντική υπερδύναμη και μοιραίως περνούν, εν μέρει, σε φάση υποτέλειας.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρωτίστως πνευματική, ηθική κρίση και κοινωνική κρίση οι οποίες προηγούνται της οικονομικής. Έχει πληθυσμό 10-11.000.000 κατοίκους μόνον και μαστίζεται από έντονη υπογεννητικότητα, δημογραφική καταβαράθρωση, αφού αντιστοιχεί μόνο 1,1 παιδί ανά γυναίκα και υποφέρει από έντονη μετανάστευση. Οι θάνατοι εδώ και μια πενταετία ξεπερνούν ετησίως τις γεννήσεις, οι δε εισροές μουσουλμάνων οδηγούν την χώρα σε ισλαμοποίηση, όπως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Στις Βρυξέλλες, επί παραδείγματι, οι γεννήσεις είναι 52% μουσουλμάνοι έναντι 48% των άλλων! Ο 21Ος αιώνας βρίσκει τον πόλεμο των θρησκειών σε έξαρση, γιατί τα παιδιά τους ίσως έρθουν σε αντιπαράθεση με τα παιδιά των άλλων. Η πληθυσμιακή σύνθεση της πατρίδας μας, δυστυχώς, δεν εμπλουτίζεται με νέα παιδιά, η χώρα ζει με δανεικά, η ανεργία βαίνει αυξητικά, οι μισθοί και συντάξεις μειώνονται, οι νέοι εγκαταλείπουν την Ελλάδα μας, τα χωριά ερημώνουν, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, λόγω αστυφιλίας, συσσωρεύουν επαρχιώτες και το μέλλον διαγράφεται ζοφερό για όλους.
Αυτή η χώρα μαστίζεται από μια σειρά προβλημάτων όπως η εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, που αντί να ενισχυθεί με γενναία μέτρα ανάπτυξης που θα ωθήσουν την ελληνική οικονομία προς τα εμπρός, αντιμετωπίζεται εχθρικά από την πολιτεία που αυξάνει την φορολογία από το 13% από το πρώτο ευρώ στο 26% ! Χαρακτηριστική ήταν η εικόνα της αγροτικής οικονομίας που το 1981 καθημερινά έμπαιναν στην λαχαναγορά του Μονάχου 150 φορτηγά-ψυγεία, ενώ το 2009 είχαν περιοριστεί σε 7 μόνον! Οι Τούρκοι κατάφεραν να κατακτήσουν όλες τις αγορές στο διάστημα που εμείς ασχολούμασταν με επιδοτήσεις, αποσύρσεις και πρώιμες συντάξεις.
Αντί να αξιοποιούσαμε τις επιδοτήσεις της Ε.Ε. στην αγροτική οικονομία για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, για εκσυγχρονισμό της παραγωγής, για τυποποίηση προϊόντων όπως αυτή του ελαιόλαδου κ.ά. εμείς αφεθήκαμε στο μοντέλο της ήσσονος προσπάθειας, εγκαταλείψαμε την παραγωγή και τώρα εισάγουμε αφειδώς προϊόντα και υπηρεσίες. Σε τούτο το σημείο παρατηρείται η εξωφρενική εικόνα όταν μια χώρα όπως η Ελλάδα να εισπράττει 3,5 δις ευρώ από πωλήσεις αγροτικών προϊόντων και να αγοράζει αγροτικά προϊόντα αξίας πάνω από 6,5 δις ευρώ. με αποτέλεσμα το έλλειμμα του εμπορικού ισοζύγιου να φτάνει τα 3,5 δις και να οδηγούμαστε όλοι σε έναν φαύλο κύκλο εξάρτησης από το εξωτερικό και η εξαθλίωση και η φτωχοποίηση των Ελλήνων να αγγίζει τα όρια της κοινωνικοοικονομικής καταστροφής. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι δίνουμε διπλάσια σχεδόν χρήματα για εισαγωγές γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων από ό,τι πετρελαιοειδών! Αδυνατούμε να καλύψουμε τις διατροφικές ανάγκες των συμπατριωτών μας και εισάγουμε από το εξωτερικό (Καναδάς, Μεξικό, Τουρκία κλπ) το 87% των οσπρίων που καταναλώνουμε. Δίνουμε 2,5 εκατ. ευρώ για εισαγωγή ραδικιών και λοιπών χορταρικών από την Τουρκία, 12,5 εκατ. ευρώ για εισαγωγή λεμονιών, ενώ μόνο το 8% του μοσχαρίσιου κρέατος είναι ελληνικό και οι ελληνοποιήσεις των κρεάτων λυμαίνονται την αγορά. Το βαμβάκι το πουλάμε σε χαμηλές τιμές στην Τουρκία και αυτή σε εργοστάσιά της, όπως αυτό σε προάστιο της Άγκυρας, το μετατρέπει σε νήματα και υφάσματα τα οποία πουλάει στις γειτονικές χώρες-μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα- κερδίζοντας τεράστια ποσά από όλα αυτά. Τέλος στην χώρα μας η ψαλίδα παραγωγού/καταναλωτή είναι 1/5, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι 1/2. Να είμαστε ευχαριστημένοι από το γεγονός ότι με την στραβή πορεία που ακολουθήσαμε σε πολλές λανθασμένες επιλογές μας, δεν καταρρεύσαμε ακόμη και ακόμη υφιστάμεθα ως κοινωνία.
Δεν θα σωθούμε με τα δάνεια και την οικονομική εξάρτηση, αλλά με την αύξηση της αγροτικής παραγωγής. Τι πρέπει να γίνει είναι το ζητούμενο πλέον και δεν αρκούν μόνον οι διαπιστώσεις. Η πατρίδα μας οφείλει να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, όπως το χώμα, το κλίμα, τους ανθρώπους, την παράδοση, την διατροφή της. Τα ξενοδοχεία και τα εστιατόριά μας να προωθούν τα ελληνικά προϊόντα και να πείθουν Έλληνες και ξένους τουρίστες για τα οφέλη της μεσογειακής/ελληνικής διατροφής. Να αποκτήσουμε επιπλέον γνώσεις και μεθόδους, προγραμματισμένη παραγωγή, άφθονο πολλαπλασιαστικό υλικό, σωστή έρευνα αγοράς, ανάπτυξη συνεργατικότητας και κλίματος αλληλεγγύης, μακριά από τον κομματισμό. Να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα που μας προσφέρει η θέση μας στην Ε.Ε. γιατί η Ευρώπη επιθυμεί την ανάπτυξη της γεωργίας, θέλει να βοηθήσει και όχι να επιδοτεί χωματερές και αποσύρσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο κοινό ταμείο γεωργικής συνοχής η Ελλάδα καταβάλλει 1 ευρώ και λαμβάνει 5πλάσια κονδύλια, ενώ η Γερμανία καταβάλλει 6 ευρώ και εισπράττει 1 ευρώ. Πρέπει οι νέοι μας να ξαναγυρίσουν στην επαρχία, να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα: την γεωργία, την κτηνοτροφία, την πτηνοτροφία, την αλιεία, την μελισσοκομία, την σηροτροφία κ.ά. Τομείς που έχουν μέλλον και ζήτηση στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά είναι η δενδροκομία, η ανθοκομία, η λαχανοκομία, η καλλιέργεια αρωματικών βοτάνων και υπερτροφών κλπ. Αντί να φεύγουν για δουλειές και σπουδές στο εξωτερικό, χρήσιμο θα ήταν, και παραγωγικό ταυτοχρόνως, να εγκαθίστανται και να τονώνουν δημογραφικά την επαρχία που τόσο τους έχει ανάγκη.
Η όλη εκδήλωση συντονίστηκε με επιτυχία από τον Βασίλειο Τραούδα μέλος του Δ.Σ. της Ι.Λ.Ε.Γ. και υπεύθυνο του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου Γιαννιτσών. Οι ερωτήσεις που υπέβαλλε στον ομιλητή το ευάριθμο κοινό που τον παρακολούθησε, εξέφρασαν το ειλικρινές και έντονο ενδιαφέρον του κόσμου της περιοχής μας και επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την ανάγκη για τέτοιου επιπέδου ενημερώσεις που τόσο έχει ανάγκη η επαρχία.
Λάζαρος Η. Κενανίδης θεολόγος, διδάκτορας Α.Π.Θ.
δντής 2ου Γυμνάσιου Γιαννιτσών «Κύριλλος και Μεθόδιος»
Η επόμενη εκδήλωση έχει προγραμματισθεί για την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 και ώρα 19.30' στην Αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με:
ΘΕΜΑ: «Μέταλλα στους ζωντανούς οργανισμούς. Σημαντικοί παράγοντες τοξικότητας και φάρμακα» και
ΟΜΙΛΗΤΗ: τον Γιαννιτσιώτη πανεπιστημιακό κ. Ιωάννη Πλακατούρα, Καθηγητή Ανόργανης Χημείας, του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Δημοσιεύτηκε στις 24 Φεβρουαρίου, 2016
